Open VLD volhardt in vriendjespolitiek

Op 25 februari 2017, over deze onderwerpen: Landbouw en plattelandsbeleid, Ruimtelijk beleid

Het beruchte voetwegendossier is terug van weggeweest. Al jaren (sinds 2007) zijn 2 veel gebruikte (openbare) voetwegen - die deel uitmaken van de Wolfsputtenwandeling - een doorn in het oog van de familie Smet-Henne. Een eerste poging om ze verlegd en afgeschaft te krijgen strandde in 2007. De motivatie ging nogal opvallend uit van een eigenbelang.

Daarom probeerde men het vorig jaar opnieuw, deze keer met een andere motivatie. Kort samengevat komt het er op neer dat de verlegging van voetweg 99 en de afschaffing van voetweg 102 ten goede zouden komen van de natuur en een betere natuurbeleving voor de wandelaar met zich mee zou brengen.

Pittig detail: beide wegen lopen door een natuurgebied. Aanvragers stellen dat de natuurbeleving er op vooruit gaat door, de weg naar de rand van het natuurgebied te verleggen. Vreemde redenering nr 1.

Maar het wordt nog straffer: volgens de VLD - die het punt indienden en met steun van de franstaligen door de gemeenteraad forceerden - zorgt de verlegging voor een beter beheer van het bos. Men verwijst hiervoor graag naar een bosbeheerplan. Dat plan dateert echter van 2011! 5 jaar voor het indienen van dit dossier. Tweede vreemde redenering: de verlegging van deze weg past perfect in het bosbeheerplan dat al 6 jaar oud is en waarin geen sprake is van een verlegging van een weg. Bovendien stelt het Agentschap Natuur en Bos in een brief aan de gemeente dat het bosbeheerplan moet gewijzigd worden indien de weg verlegd wordt én zegt bij voorbaat dat ze elke wijziging van het plan niet gunstig zullen beoordelen.

Een andere motivatie van de aanvragers is gestoeld op het gegeven dat de huidige weg enkele meters afwijkt van het echte, juridische tracé. Wat is de oplossing? We leggen hem 100m verder. Probleem opgelost. O ja, door die verlegging is de andere weg (nr 102) niet meer toegankelijk. Die schaffen we dan maar af. Derde vreemde redenering.

Een laatste argument: de weg is drassig over een lengte van een 10-tal meter. Los van het feit dat dit simpel kan opgelost worden door een greppeltje te graven, hebben de aanvragers een veel betere oplossing: we maken een nieuwe weg met slechts 3 hellingen van 40%, 2 trappen, slechts 20 meter moerassig terrein én een haarspelbocht. Dat is een pak toegankelijker!

De motivatie van heel het dossier is z'n minst gezegd zwak, om niet te zeggen, slecht. Dat men de weg uit zijn privédomein weg wil, is misschien een begrijpelijke vraag maar geef dat dan gewoon toe en verstop je niet achter drogredenen. Nog triestiger is dat 2 partijen, VLD en Union des francophones, een dergelijk dossier agenderen op de gemeenteraad, het verdedigen en dan nog goedkeuren ook. Het toont dat beide voornamelijk liberaal ingestelde partijen het individueel belang verheffen boven het algemeen belang (in dit geval het gebruik door vele wandelaars en sporters). Nog pijnlijker is het feit dat 1 van de aanvragers bestuurslid is van Open VLD. De link naar vriendjespolitiek is snel gelegd... En dit in tijden waarin het politiek bedrijf in opspraak komt met aantijgingen van eigenbelang en zelfbediening.

Wat nu?

Er komt opnieuw een openbaar onderzoek en de gemeenteraad moet binnen een paar maanden beslissen of men een aanvraag tot afschaffing/verlegging indient bij de provincie. We maken ons geen illusies, dat los van het openbaar onderzoek, men dit andermaal door de gemeenteraad zal forceren. Hopelijk heeft men dan meer verstand op niveau van de provincie. N-VA blijft zich alvast verzetten: wij zijn een gemeenschapspartij die beleid voert vanuit het algemeen belang. Het is jammer dat we tijd en energie moeten steken in een dergelijk dossier die enkel individuen ten goede komen.

Foto-album

Hoe waardevol vond je dit artikel?

Geef hier je persoonlijke score in
De gemiddelde score is